Bu alanda yapılan çevirilerde karşılaşılan en büyük zorluklardan biri, senkronizasyonu sağlamaktır. Bir örnek vermek gerekirse, bir komedi filminde oyuncuların kahkaha atarak güldüklerini görüyorsak bunun sesini de duyuyor olmamız gerekir; aksi takdirde izlenilen şey hiçbir şekilde bir anlam ifade etmez.

Altyazı çevirilerinde tüm dilbilimsel öğeler anlamsal açıdan hem birbiriyle uyumlu olmak hem de bağlama uymak zorundadır; yani konuşmacının sesiyle ekranın altında çıkan alt yazının, kişinin söylediği kelime, cümle veya öbekleri tam olarak karşılayabilmelidir. Örneğin; bir savaş sahnesinde bir oyuncu, diğerine “give me the magazine” diyorsa çevirmen cümlede geçen “magazine” kelimesinin “dergi” olmadığını bilmek, bilmiyorsa da filmi dikkatlice izleyip bağlamdan anlamı çıkarmak zorundadır. Yine aynı savaş sahnesinde “give me the magazine” emir cümlesi, şarjör temin edilip başka sahne geçtikten sonra altyazıda görünüyorsa çevirmen senkronizasyon konusunda işini özensizce yapıyor anlamına gelir.

Karşılaşılan diğer bir zorluk da izleyicinin altyazıları rahat bir şekilde okumasını sağlamak amacıyla, satırların ekranda kalış süresini yani zamanlamayı doğru ayarlamaktır. Altyazı ekranda belirdiği an izleyiciye altyazıyı -süre uzunluğu filmin akışını bozmayacak şekilde- okuması için makul bir süre tanınmalıdır.

Karşılaşılan bir diğer zorluk ise altyazıların sığması gereken yaklaşık 90 karakterlik alanlara çeviriyi sığdırabilmektir. Bu alanda çeviri yapacak tercümanların her iki dilde tercümeyi düzenlemesi, sınırlı alana söylenenleri sığdırmak için dil bilgisini, becerisini ve yaratıcılığını kullanması gerekmektedir. Şayet tercüman yaratıcılığını kullanamadığı takdirde metnin bazı kısımları veya konuşmalar eksik kalabilir, akıcılık kesilebilir ve sonucunda da yanlış anlaşılmalara açık çeviriler ortaya çıkabilir.